31 października Konsorcjum – PGZ Pilica i IU MON podpisały aneks do umowy na dostawę sześciu Przeciwlotniczych Systemów Rakietowo-Artyleryjskich (PSR-A) Pilica w latach 2019-2022. Złożenie podpisów potwierdza realizację kolejnej fazy umowy na produkcję i integrację systemu przeznaczonego dla Sił Zbrojnych RP.

Przeciwlotniczy System Rakietowo-Artyleryjski Pilica został zaprojektowany do zwalczania bezzałogowych statków powietrznych, śmigłowców, samolotów i pocisków manewrujących w odległości do 5000 m.

Przeciwlotniczy System Rakietowo-Artyleryjski Pilica został zaprojektowany do zwalczania bezzałogowych statków powietrznych, śmigłowców, samolotów i pocisków manewrujących w odległości do 5000 m.

Aneks jest efektem prac związanych z realizacją I fazy umowy, czyli opracowaniem i zatwierdzeniem projektu wykonawczego, co nastąpiło 5 grudnia 2017. Podjęto decyzję o zastosowaniu alternatywnych rozwiązań w zakresie stacji radiolokacyjnej, systemu teleinformatycznego oraz funkcjonalności jednostki ogniowej.

 Przedmiotem umowy jest zintegrowany system obrony przeciwlotniczej. Realizacja zamówienia na dostawy PSR-A Pilica jest potwierdzeniem rzeczywistej konsolidacji projektowej w ramach Grupy PGZ.

Przedmiotem umowy jest zintegrowany system obrony przeciwlotniczej. Realizacja zamówienia na dostawy PSR-A Pilica jest potwierdzeniem rzeczywistej konsolidacji projektowej w ramach Grupy PGZ.

Zgodnie z umową z 24 listopada 2016 o wartości 750 mln zł brutto, w latach 2019-2022 do Wojska Polskiego ma trafić sześć baterii PSR-A Pilica, w skład których wchodzi w sumie: 6 stanowisk dowodzenia, 36 jednostek ogniowych, 6 stacji radiolokacyjnych, oraz ok. 60 pojazdów niezbędnych do zapewnienia mobilności systemów, w tym ciągniki artyleryjskie, pojazdy transportowe i wozy amunicyjne. Zgodnie z ówczesnymi planami MON, zestawów PSR-A Pilica ma być łącznie 36.

Zgodnie z umową z 24 listopada 2016 o wartości 750 mln zł brutto, w latach 2019-2022 do Wojska Polskiego ma trafić sześć baterii PSR-A Pilica. /Zdjęcie: Polska Grupa Zbrojeniowa

Zgodnie z umową z 24 listopada 2016 o wartości 750 mln zł brutto, w latach 2019-2022 do Wojska Polskiego ma trafić sześć baterii PSR-A Pilica. /Zdjęcie: Polska Grupa Zbrojeniowa

Przedmiotem umowy jest zintegrowany system obrony przeciwlotniczej. Realizacja zamówienia na dostawy PSR-A Pilica jest potwierdzeniem rzeczywistej konsolidacji projektowej w ramach Grupy PGZ, synergii pomiędzy spółkami Grupy i zdolności pozwalających na realizację tego typu projektów i programów. Budowane w ten sposób kompetencje stają się fundamentem dla innych projektów i programów na rzecz obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej SZ RP.

Opis
PSR-A Pilica jest zestawem przeciwlotniczym bardzo krótkiego zasięgu i trafi do jednostek Sił Powietrznych RP. Jądrem zestawu Pilica jest podwójna 23-mm armata przeciwlotnicza ZUR-23-2SP Jodek, będąca modyfikacją ZU-23-2, a także dwie wyrzutnie zestawów rakietowych Piorun/Grom (IU MON o Piorunie, 2018-07-13; Zestawy remontowe do ZUR-23-2KG i ZSU-23-4MP, 2018-05-16).

Ponadto, w skład zestawu wchodzą skomputeryzowane stanowisko dowodzenia, zdolna do przerzutu trójwspółrzędna stacja radiolokacyjna (ZDPSR) Soła, punkt obserwacji wzrokowej oraz system łączności przewodowej i radiowej. Każdy zestaw ma własną głowicę optoelektroniczną, wyposażoną w kamerę termowizyjną, telewizyjną i dalmierz laserowy.

PSR-A Pilica jest elementem najniższej warstwy zintegrowanej obrony przeciwlotniczej w zakresie zwalczania bezzałogowych statków powietrznych, śmigłowców, samolotów i pocisków manewrujących w odległości do 5000 m. W tym samym segmencie znajduje się Samobieżny Przeciwlotniczy Zestaw Rakietowy (SPZR) Poprad, którego 77 egzemplarzy posadowionych na podwoziu AMZ Żubr-P zamówiono 17 grudnia 2015 za równowartość 1,083 mld zł. Pierwsze zestawy trafiły w tym roku do zamawiającego, a dostawy zakończą się w 2021 (Bystra dla WP, 2018-10-05).

Prace nad systemem Pilica rozpoczęto w 2006, a w latach 2010-2013 były one współfinansowane ze środków Narodowego Centrum Badań i Rozwoju (NCBiR) i realizowane przez konsorcjum składającego się z Wojskowej Akademii Technicznej (WAT) jako lidera programu, Zakładów Mechanicznych Tarnów i ówczesnej spółki BUMAR.