23 kwietnia w rosyjskiej stoczni OAO PO Siewmasz (Zjednoczenie Produkcyjne Północne Zakłady Budowy Maszyn) w Siewierodwinsku miała miejsce uroczystość wodowania technicznego okrętu podwodnego specjalnego przeznaczenia K-329 Biełgorod projektu 09852 o napędzie nuklearnym. Jednostka ma 184 m długości, 18,2 m szerokości i wyporność podwodną 23 860 ton. W rzeczywistości nie jest to zupełnie nowy okręt, lecz zmodyfikowany kadłub dla projektu 949A Antiej znajdujący się w budowie z przerwami od 24 lipca 1992. Zgodnie z zapowiedziami, Biełgorod ma być nosicielem m.in. torped (bądź podwodnych bezzałogowców) o napędzie nuklearnym Posejdon (wcześniej znanych jako Status-6/Kanyon).

K-329 Biełgorod miał być pierwotnie okrętem podwodnym o napędzie nuklearnym, nosicielem pocisków manewrujących P-700 Granit. W 2010 zdecydowano o powierzeniu mu nowej roli. Obecnie Biełgorodjest o 11 metrów dłuższy, niż największe dotąd zbudowane okręty podwodne – projektu 941 Akuła / Zdjęcie: Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej

K-329 Biełgorod miał być pierwotnie okrętem podwodnym o napędzie nuklearnym, nosicielem pocisków manewrujących P-700 Granit. W 2010 zdecydowano o powierzeniu mu nowej roli. Obecnie Biełgorodjest o 11 metrów dłuższy, niż największe dotąd zbudowane okręty podwodne – projektu 941 Akuła / Zdjęcie: Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej

K-329 Biełgorod miał być okrętem projektu 949A, czyli nosicielem 24 pocisków manewrujących z głowicami jądrowymi P-700 Granit. Po zmianie klasyfikacji okręt miał zostać nosiciel bezzałogowych i załogowych pojazdów podwodnych i pozwalać na prowadzenie badań dna morskiego i inspekcji instalacji podwodnych. Miał również uczestniczyć w operacjach ratunkowych. Obecnie uważa się, że Biełgorod będzie jednostką do wykonywania misji specjalnych o charakterze wojskowym, takich jak zadania dywersyjne, zwiadowcze czy ofensywne, przenosząc nawet sześć torped Posejdon.

Posejdon ma być wielkogabarytową torpedą (lub bezzałogowcem podwodnym), uzbrojonym w głowice jądrowe. Napędzany zminiaturyzowanym reaktorem nuklearnym ma osiągać prędkość ponad 107 węzłów (200 km/h). Oznacza to, że musiałby wykorzystywać zjawisko superkawitacji, polegającej na wytwarzaniu bąbli powietrza w wodzie, które stawiają mniejszy opór torpedzie. Używany jako broń strategiczna mógłby być wykorzystywany do atakowania celów na wybrzeżu, podobnie jak rozwijane w czasie zimnej wojny torpedy z głowicami jądrowymi lub atakowania bojowych grup lotniskowców.

Rosjanie planują budowę około 32 torped – bezzałogowców Posejdon dla czterech okrętów podwodnych. Sześć ma być przenoszonych przez K-329 Biełgorod. Zapowiedziano również budowę okrętu podwodnego Chabarowsk projektu 09851 na bazie zmniejszonego 955A Boriej, który ma być drugim nosicielem Posejdonów / Zdjęcie: OAO PO Siewmasz

Rosjanie planują budowę około 32 torped – bezzałogowców Posejdon dla czterech okrętów podwodnych. Sześć ma być przenoszonych przez K-329 Biełgorod. Zapowiedziano również budowę okrętu podwodnego Chabarowsk projektu 09851 na bazie zmniejszonego 955A Boriej, który ma być drugim nosicielem Posejdonów / Zdjęcie: OAO PO Siewmasz

W przesuniętej o kilka miesięcy uroczystości wzięli udział przedstawiciele Marynarki Wojennej Rosji (WMF), Ministerstwa Obrony, przemysłu stoczniowego, biur projektowych OAO PO Arktika i CKB Rubin oraz lokalnych i federalnych władz. W ceremonii uczestniczył także prezydent Władimir Putin za pomocą telemostu z Sankt Petersburga. Prezydent znajdował się bowiem w stoczni Siewiernaja Wierf, gdzie brał udział w uroczystości położenia stępek pod dwie fregaty zmodyfikowanego projektu 22350M: przyszły Admirał Amielko i Admirał Cziczagow.

Pierwotne prace nad K-329 wstrzymano jeszcze w 1994, by je wznowić w 2000, a następnie ponownie zaprzestać w 2006 przy stanie ukończenia wynoszącym 80%. W 2010 zdecydowano o wydłużeniu kadłuba o 30 metrów i dostosowaniu go do nowej roli. Prace wznowiono 20 grudnia 2012. Początkowo wodowanie miało nastąpić do końca 2018, gdyż w listopadzie zakończono kompletowanie liczącej 110 członków załogi przyszłego okrętu z dowódcą, kapitanem 1. stopnia Antonem Alechinem na czele. Teraz nastąpią prace wykończeniowe, rozruch i próby dwóch reaktorów wodnych ciśnieniowych OK-650M.02 o mocy 190 MW każdy i inne testy stoczniowe, które zakończą się w 2019. Z kolei w 2020 rozpoczną się państwowe próby morskie, po zakończeniu których z końcem roku okręt trafi do odbiorcy.

Analiza
Marynarka Wojenna Rosji jest użytkownikiem dwóch okrętów podwodnych o napędzie nuklearnym specjalnego przeznaczenia: BS-64 Podmoskowje – zmodyfikowanego projektu 667BDRM Delfin oraz KS-129 Orenburg, pierwotnie projektu 667BDR Kalmar. BS-64 wyszedł 24 października 2016 na próby morskie po 16 latach przebudowy i zastąpił jednostkę KS-411 projektu 09774. KS-129 wszedł ponownie do służby w 2006 po czteroletnich pracach modyfikujących. Okręty, byłe nosiciele rakietowych pocisków balistycznych, wyposażono w aparaturę specjalistyczną i miejsce dla cywilnej części załogi.

Jednostki charakteryzują się przestrzenią w dolnej części kadłuba, w której przycumowane mogą być miniaturowe okręty podwodne takie jak jednostki projektu 1851.1 Paltus do zadań specjalnych (badania oceanograficzne, zadania poszukiwawczo-ratownicze oraz zwiad podwodny) czy AS-12 projektu 10831 Łoszarik o napędzie nuklearnym. Według różnych źródeł AS-12 ma od 60 do 74 m długości, a załoga składa się z 25 oficerów i marynarzy. Jednostkę o tytanowym kadłubie zwodowano w 2003, a 4 lata później weszła do służby. WMF dysponuje jeszcze dwoma jednostkami specjalnymi AS-15 i AS-33, projektu 1910 Kaszalot.