9 stycznia spółka joint venture Thales Alenia Space (złożona z Thalesa i Leonardo) podpisała umowę z francuską agencją uzbrojenia DGA (Direction générale de l’armement) na przeprowadzenie studium wykonalności opracowania platformy zwiadu i rozpoznania w oparciu o autonomiczne sterowce Stratobus, zgodnie z wymaganiami operacyjnymi wojsk lądowych (Armée de terre).

Koncepcja Stratobusa zakłada budowę bezzałogowego aerostatu o ładowności do 250 kg. Ma mieć zastosowania zarówno cywilne, jak i wojskowe. W ciągu czterech lat trwania fazy badawczo-rozwojowej zaprezentowano różne koncepcje sterowca

Koncepcja Stratobusa zakłada budowę bezzałogowego aerostatu o ładowności do 250 kg. Ma mieć zastosowania zarówno cywilne, jak i wojskowe. W ciągu czterech lat trwania fazy badawczo-rozwojowej zaprezentowano różne koncepcje sterowca

Celem umowy jest zbadanie możliwości wykorzystania platform stratosferycznych pozostających nieustannie w powietrzu w celu zwiększenia zdolności zwiadu i rozpoznania (Intelligence, surveillance and reconnaissance, ISR). Umowa przewiduje opracowanie studium koncepcji i symulacje wykorzystania bezzałogowych sterowców do tego typu misji oraz przeprowadzenie demonstracji technologii podczas lotu próbnego do końca 2023.

Stratobus będzie statkiem powietrznym klasy HAPS (High Altitude Pseudo-Satellite), a więc pseudosatelitą, wypełniającym lukę pomiędzy klasycznymi satelitami okołoziemskimi, a konwencjonalnymi bezzałogowymi statkami latającymi (bsl) i załogowymi, rozpoznawczymi statkami powietrznymi. Prace badawczo-rozwojowe nad nim ogłoszono 26 kwietnia 2016.

Pierwotnie planowano, że oblot demonstratora technologii Stratobusa nastąpi do końca 2019, a w 2020 rozpoczną się próby z wyposażeniem. Kolejne terminy oblotu przesunięto na 2022 i 2023 / Grafiki: Thales Alenia Space

Pierwotnie planowano, że oblot demonstratora technologii Stratobusa nastąpi do końca 2019, a w 2020 rozpoczną się próby z wyposażeniem. Kolejne terminy oblotu przesunięto na 2022 i 2023 / Grafiki: Thales Alenia Space

Projekt został wsparty finansowo przez Ministerstwo Przemysłu i Handlu Francji jako część inicjatywy Nouvelle France Industrielle (pol. Nowa Przemysłowa Francja), obejmującej łącznie 34 cywilne projekty realizowane przez pięć krajowych podmiotów przemysłowych i dwóch partnerów zagranicznych (DSEI2019: Pseudosatelita PHASA-35, 2019-09-10; Seryjne pseudosatelity Zephyr S, 2018-07-20).

Źródłem zasilania sterowca Stratobus będą modułowe panele słoneczne o łącznej powierzchni 1000 m2, masie 800 g/m2 i produkujące do 200 W/m2 energii elektrycznej. Przeprowadzone testy wykazały, że moduły mają być odporne na działanie promieniowania UV, zwiększoną obecność ozonu oraz zmiany temperatury i ciśnienia w stratosferze. Sterowiec ma działać na pułapie 20 km przez nawet 5 lat.

Aerostat będzie mógł przenosić ładunek użyteczny o masie do 250 kg, obejmujący głowice optoelektroniczne i inne czujniki do nadzoru granic lądowych i morskich oraz obszarów o dużym znaczeniu strategicznym, wsparcia walki z terroryzmem i handlem narkotykami, monitorowania środowiska naturalnego (pożary lasów, erozja plaż, zanieczyszczenie) czy komunikacji (Internet, sieci 5G).

Idea budowy sterowców po latach niebytu i zakończeniu lotów pasażerskich w latach 30. XX wieku i wojskowych dekadę później, powróciła w latach 80. i na początku XXI wieku. Zainteresowanie tego typu platformami wykazywały Stany Zjednoczone (z projektami wojskowymi TCOM Blue Devil, Long Endurance Multi-Intelligence Vehicle czy Composite Hull High Altitude Powered Platform), Wielka Brytania (HAV 304 Airlander 10 i Airship Industries z serią Skyship) czy Niemcy (Zeppelin NT).