16 kwietnia rosyjska agencja prasowa RIA Novosti, powołując się na źródła w Zjednoczonej Korporacji Lotniczej (OAK), poinformowała, że spółka RSK MiG pracuje nad nowym lekkim samolotem myśliwskim.

Nowy samolot opracowywany w ramach programu LMFS miałby być następcą rodziny MiG-29 i nowszych MiG-35 w dalszej kolejności. Miałby być także lżejszą o około 30% i tańszą alternatywą bądź uzupełnieniem dla Su-57. Co ciekawe, pod koniec 2019 prezes OAK, Jurij Slusar informował o pracach nad eksportowym MiG-35 o zmienionej geometrii płatowca i nowym wyposażeniu kabiny / Zdjęcie: RSK MiG

Nowy samolot opracowywany w ramach programu LMFS miałby być następcą rodziny MiG-29 i nowszych MiG-35 w dalszej kolejności. Miałby być także lżejszą o około 30% i tańszą alternatywą bądź uzupełnieniem dla Su-57. Co ciekawe, pod koniec 2019 prezes OAK, Jurij Slusar informował o pracach nad eksportowym MiG-35 o zmienionej geometrii płatowca i nowym wyposażeniu kabiny / Zdjęcie: RSK MiG

Informacja nie jest zaskoczeniem, gdyż zakładowy program jest realizowany od wielu lat pod kryptonimem LMFS (Liogkij Mnogofunkcjonalnyj Frontowoj Samoliot, czyli Lekki Wielozadaniowy Samolot Frontowy), jednak prace miały nabrać tempa począwszy od końcówki ubiegłego roku.

To właśnie wówczas RSK MiG złożył zamówienie na przeanalizowanie koncepcji o kryptonimie Obliczenia aerodynamiczne lekkiego wielozadaniowego frontowego samolotu dwusilnikowego, porównanie z zagranicznymi odpowiednikami. Analiza ma zostać zrealizowana w latach 2020-2025, a jej koszt oszacowano na 4 mln RUB (225 tys. zł).

Jak poinformował agencję RIA Novosti przedstawiciel OAK, centra inżynieryjne skupione w korporacji stale pracują nad koncepcjami i modelami aerodynamicznymi różnych rozwiązań technicznych. Takowe są testowane w Centralnym Instytucie Aerohydrodynamicznym im. Nikołaja Żukowskiego (CAGI) w Żukowskim pod Moskwą. Obiecujące projekty będą rozwijane w nowo tworzonym wydziale lotnictwa wojskowego OAK, który powstaje w oparciu o spółki RSK MiG i Kompanię Suchoj (Połączenie RSK MiG i Suchoja, 2020-02-08).

Analiza
Pierwsze informacje o programie LMFS ujawnił w lutym 2012 ówczesny wicepremier ds. przemysłu obronnego i kosmicznego Dmitrij Rogozin. Miałoby to być uzupełnienie dla cięższego samolotu 5. generacji T-50 PAK FA, obecnie oznaczonego Su-57 (w kodzie NATO Felon). 11 grudnia 2013 Rogozin zapowiedział, że wkrótce powstanie prototyp LMFS.

Podczas 12. Międzynarodowego Salonu Lotniczo-Kosmicznego MAKS-2015, który miał miejsce w podmoskiewskim Żukowskim 25-30 sierpnia 2015, RSK MiG zaprezentowała na wystawie statycznej nie pokazywany od wielu lat demonstrator technologii 5. generacji Projekt 1.44/1.42 (w kodzie NATO: Flatpack). Ówczesny dyrektor generalny Siergiej Korotkow zapowiedział jednocześnie prace nad lekkim samolotem bojowym, w oparciu o doświadczenia z demonstratorem sprzed lat, który powstał w ramach programu MFI (Mnogofunkcjonalnyj Frontowoj Istrebitiel, czyli Wielozadaniowy Myśliwiec Frontowy). Według niektórych źródeł, RSK MiG miał aktywnie pracować nad LMFS od 2014.

Według ujawnionych wcześniej koncepcji, LMFS mógłby mieć masę własną około 15 t, maksymalną masę startową około 25 t. Mógłby być napędzany dwoma silnikami turbowentylatorowymi, pochodzącymi z badanej konstrukcji WK-10M (pochodna RD-33MK Morska Osa) o ciągu 10 t, co pozwoliłoby na osiągnięcie podobnych parametrów jak amerykański General Electric F414, napędzający m.in. samoloty F/A-18 i Saab JAS 39 Gripen.

Jednak w opinii Wiktora Murachowskiego, redaktora naczelnego magazynu Arsenał Ojczyzny, wbrew koncepcji ujawnionej przez RSK MiG, nowy samolot, aby konkurować z konstrukcjami zagranicznymi, powinien być jednosilnikowy i wypełniać niszę pomiędzy szkolno-bojowym Jak-130, a samolotem myśliwskim MiG-35. Jego napędem powinien być rozwijany dla Su-57 silnik turbowentylatorowy Fazy II (izdielije 30), o 30% lżejszy i o 15-20% wydajniejszy od obecnie  stosowanego Saturn-Liulka AŁ-41F1 (izdielije 117) (Azerbejdżan zainteresowany MiG-35, 2020-04-11).