Podczas corocznego przemówienia do Zgromadzenia Federalnego, prezydent Rosji Władimir Putin ujawnił kilka nowych systemów uzbrojenia. Jednym z nich jest hipersoniczny pocisk rakietowy Ch-47M2 Kindżał, testowany na ciężkim myśliwcu przechwytującym MiG-31B.

Nagranie wideo ukazuje znaczne rozmiary hipersonicznego pocisku rakietowego Ch-47M2 Kindżał w porównaniu z jego nosicielem, ciężkim myśliwcem przechwytującym MiG-31B

Nagranie wideo ukazuje znaczne rozmiary hipersonicznego pocisku rakietowego Ch-47M2 Kindżał w porównaniu z jego nosicielem, ciężkim myśliwcem przechwytującym MiG-31B

1 marca rosyjski prezydent zaprezentował m.in. prototyp ciężkiego, międzykontynentalnego pocisku balistycznego RS-28 Sarmat i innych systemów rakietowych (Prototyp RS-28 Sarmat, 2018-03-02). Część szczegółowych informacji dotyczących hipersonicznego pocisku rakietowego Ch-47M2 Kindżał, zostało przedstawionych przez generała-pułkownika Siergieja Surowikina, głównodowodzącego rosyjskich Sił Powietrzno-Kosmicznych (WKS).

Władimir Putin poinformował, że nowy lotniczy kompleks rakietowy Kindżał przeszedł testy poligonowe w 1 grudnia 2017 w Południowym Okręgu Wojskowym. Według prezydenta, nowy pocisk rakietowy jest zdolny do osiągnięcia prędkości maksymalnej Ma 10, wykonując szereg manewrów przed osiągnięciem celu. Pozwoli to na rażenie go głowicą konwencjonalną lub termonuklearną na maksymalną odległość ponad 2 000 km (1 080 mil morskich). Pocisk może zostać odpalony z dala od przestrzeni powietrznej przeciwnika i penetrować istniejące systemy obrony przeciwrakietowej, niszcząc cel w ciągu kilku minut od odpalenia.

Porównanie pocisku Ch-47M2 Kindżał z lądowym pociskiem balistycznym krótkiego zasięgu 9K720 Iskander-M.

Porównanie pocisku Ch-47M2 Kindżał z lądowym pociskiem balistycznym krótkiego zasięgu 9K720 Iskander-M.

Ministerstwo Obrony FR opublikowało nagranie wideo, na którym widać zmodernizowany, ciężki myśliwiec przechwytujący MiG-31B (w kodzie NATO: Foxhound) o numerze bocznym 592. Przenosi on na centralnym węźle podkadłubowym pojedynczy pocisk rakietowy o znacznych rozmiarach.

Gen. Surowikin stwierdził, że rakietowy pocisk aerobalistyczny po oderwaniu się od nosiciela w ciągu kilku sekund przyspiesza do prędkości hipersonicznej dzięki silnikowi na paliwo stałe. /Zdjęcia i film: MO Federacji Rosyjskiej, AAW

Analiza
Zaprezentowany pocisk rakietowy posiada zbliżone wymiary i cechy wyglądu zewnętrznego systemu rakiet balistycznych krótkiego zasięgu, oznaczonych jako 9K720 Iskander-M (SS-26 Stone, GRAU 9K720). Iskander ma 7,2 m długości, 0,92 m średnicy i masę 3 800 kg. Pocisk przenosi ważącą maksymalnie 480 kg głowicę kasetową, odłamkowo-burzącą, paliwową lub penetrującą na odległość 500 km z dokładnością rażenia celu 5-7 m. Jego maksymalna prędkość wynosi 2 100 m/s, czyli ok. Ma 7. Pocisk jest naprowadzany w fazie końcowej za pomocą głowicy obserwacyjnej 9E436 lub radaru 9B318.

Pocisk rakietowy zaprezentowany na filmie zdaje się mieć 8 m długości i średnicę maksymalną metra. Rozpiętość skrzydeł wynosi 2 m.  Po wystrzeleniu, co pokazane jest na animacji, Kindżał wzbija się na wyższy pułap i atakuje cel z góry, prawdopodobnie by wykorzystać wyższą energię kinetyczną, zasięg oraz prędkość.

Nosiciel – MiG-31B, wydaje się być jednym z pierwszych egzemplarzy przystosowanych do tankowania w powietrzu pod koniec lat 1980., a według niektórych informacji zamiast czterech centralnych węzłów podkadłubowych dla pocisków przeciwlotniczych zasięgu R-33 (AA-9 Amos) otrzymał jeden.